ANNE

Ayrılık ateşi düşünce cana
Zümrüt gözlü olsa ne fayda ANNE.
Hasreti koyarsa kara toprağa
Ardımdan karalar bağlama ANNE.

Ilgın ılgın esen seher yelinde
Savurdu kavurdu yaban çöllerde
Hüzün yağdırıp aşkın suretinde
Yaktı sinemi, kor eyledi, ANNE.

Usul usul girdi yanık bağrıma
Hasret koydu beni bacı kardaşa
Alıp çaldı beni taştan taşlara
Ruhumda sızısı dinmiyor, ANNE.

Gönlüm vefasızı her gün arıyor
Derdimin dermanı onda sanıyor
Fütursuz dilleri ağı saçıyor
Zehrini yarama banıyor, ANNE.

Aşka düşen maşuk anlar derdimi
İçer içer ağlar görse halimi
Alev alev yakar özlemi beni
Ölsem acılarım diner mi ANNE.

Gam kederle doldu divane gönlüm
Baharı görmeden kurudu gülüm
Mutluluk tatmadan geçerken ömrüm
Ölmeden mezara koydular ANNE.

İzzet Özpolat